Voor gender- en seksediverse personen is deelnemen aan sport niet vanzelfsprekend. Onveilige kleedkamers, onbegrip of kwetsende opmerkingen zorgen ervoor dat sommigen afhaken, of zelfs nooit aan sport beginnen.
Zoals een transgender sporter het verwoordt:
Als ik een wc binnenloop, krijg ik soms een vreemde blik. Deze reacties zijn niet slecht bedoeld, maar ze vreten toch wat aan mijn doorgaans positieve energie.
Een ouder van een trans sporter vertelt:
Als ouder ben je ongerust over je kind. Je hoopt op een open mind, maar botst jammer genoeg nog op vele struikelblokken.
In de media gaat de aandacht vaak naar (de enkele) transgender topsporters. Maar we mogen het grootste deel van de sport niet vergeten: breedtesport. Daar ligt net veel meer ruimte voor inclusie en begrip.
Meer weten? Je ontdekt het in onze wiki Genderinclusie in de sport: wat betekent dat in de praktijk?